เคยอ่านหนังสือเล่มหนึ่งเค้าบอกว่าการรักใครสักคนนั้นส่วนใหญ่แล้วผู้หญิงทุกคนต้องการที่อยากที่จะอยู๋ใกล้กับคนที่ตนเองรักทุกวันทุกเวลาโดยไม่รู้ว่าเราเข้ามาอยู่บนโลกส่วนตัวของเค้ามากจนเกินไป...........การที่จะรักใครสักคนเราควรเว้นระยะห่างให้พอดีไม่ควรที่จะอยู่ในโลกของเค้ามากจนเค้ารู้สึกอึดอัดให้เค้าเก็บมุมๆหนึ่งที่เค้าอยากอยู่กับตัวเองอยากเป็นส่วนตัวบ้างควรรู้ในส่วนที่เค้าอยากให้รู้ไม่ควรอยากรู้ในส่วนที่เค้าไม่อยากให้รู้ให้เค้าเก็บไว้ในส่วนลึกๆของเค้าบ้าง ถ้าคุณคิดว่าคุณอยู่ใกล้เค้ามากจนเกินไปก็ถอยห่างออกมา หนึ่งก้าวถ้าคิดว่าห่างจนเกินไปก็ขยับเข้ามาอีกหนึ่งก้าวเค้าคนนั้นก็จะได้ไม่อึดอัดและเธอก็จะคบกับเค้าได้อย่างสบายใจโดยไม่ต้องกลัวว่าเค้าจะอึดอัด..........ส่วนในบางเรื่องที่เค้าที่เค้าเก็บไว้ก้นบึ้งในหัวใจสักวันถ้าเค้าอยากให้รู้เค้าก็จะเล่าให้เราฟังเองโดยที่เราไม่ต้องไปค้นหาหรือไปสอบถามถ้าคุณทำให้เค้าเชื่อใจจนเค้าสามารถเล่าเรื่องทุกเรื่องให้คุณฟังเพราะคุณคือคนที่เค้าไว้ใจมากที่สุด....พร้อมกันนั้นคุณก็จะมีความรู้สึกสบายใจเมื่อได้ทำแบบนี้เพราะการทำแบบนี้ถือว่าป็นการให้เกียรติกับคนที่คุณรัก.......แต่ถ้าคุณยังอยากรู้เรื่องราวส่วนตัวของเค้าก็แสดงว่าคุณไม่ให้เกียรติเค้าและคุณกำลังเกิดอาการระแวงในตัวของคนที่คุณรักอยู่ฉะนั้นขอบอกเลยว่าคุณควรเชื่อใจเค้า ให้เค้าเก็บมุมบางมุมให้เป็นโลกส่วนตัวของเค้าและจะได้รักกันอย่างสบายใจโดยยึดหลักควมไว้ใจและเชื่อใจกันนะ
*** เธอคือหัวใจของฉัน***
อ้วนคิดมากไปอะป่าว อิอิ...
ตอบลบ