วันอาทิตย์ที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

อยู่คนเดียวเหงาจัง

บางครั้งการได้อยู่คนเดียวก็ทำให้คิดอะไรได้ในหลายๆอย่าง อยากทำอะไรที่อยากจะทำแต่ทำไมความรู้สึกที่อยู่ในจิตใจมันช่างเหงามากเลยแค่คิดอะไรก็น้ำตาไหลแล้วเนี้ยะความรู้สึกที่เรียกว่าคิดถึงสามารถสัมผัสได้จิงๆอยู่คนเดียว นอนคนเดียว พูดคนเดียว กินข้าวคนเดียว.... เมื่อไหร่จะผ่านพ้นไปสักทีสงสัยเป้นคนขี้เหงาขั้นรุนแรงทำงัยดีอือๆๆๆ อยากกลับบ้านแล้วนะ....เราเป็นคนชอบกินข้าวนะแต่ตอนนี้เป็นการกินข้าวที่ไม่อร่อยที่สุดในโลกเลย แต่ก็ดีแล้วจะได้ผอมๆอิอิ หน้าจะได้เล็กลงงัย จะได้ไม่มีใครว่าเราหน้าบานได้โดยเฉพาะ.......ชอบว่ามากที่สุดเลยเดี๋ยวกินเค้กซะให้หมดเลยดีไหมเนี้ยะ....อิอิ หิวๆๆๆๆ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น