วันศุกร์ที่ 24 ธันวาคม พ.ศ. 2553

อยากกลับบ้านแล้วนะ

เย้ๆๆจะได้กลับบ้านแว้วนะ ดีใจมากๆเลย แต่ก็แอบเศร้าเหมือนกันนะที่จะไม่ได้เจอหน้าที่รักอีกตั้งหลายวันแหน่ะแต่ไม่เป็นไรเราจะได้คิดถึงกันเยอะๆงัย คิดไปคิดมาก็เร็วเหมือนกันเนอะที่เราก็คบกันก็2ปีแล้วเนอะ 2ปีที่มัทั้งร้องไห้ หัวเราะ เศร้า ทะเลาะกัน แต่สุดท้ายเราก็จบลงด้วยการดีกัน เข้าใจกัน แล้วก็มีความสุข หัวเราะร่วมกัน เรารักเธอนะมะจังรักมากๆขอบคุณมะจังเหมือนกันนะที่รักกันรักผู้หญิงคนหนึ่งที่ชอบทำตัวเหมือนเด็กๆงอแง งองแงงทำให้เธอปวดหัวอยู่บ่อยครั้ง และเธอก็จะพูดว่า มีกันแค่สองคนยังจะมาโกรธกันมาทะเลาะกันอีกรู้ไหมเราชอบประโยคนี้มากๆเลยมันทำให้รู้ว่าเราต้องรักกันให้มากๆเพราะเราก็มีกันแค่นี้มีกันแค่สองคน มันทำให้รู้สึกถึงความอบอุ่นท่ีอยู่ภายในใจ ขอบคุณมากจิงๆนะมะจัง......รักนะ

วันเสาร์ที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2553

หนาวไหมๆๆๆ

ตอนนี้ที่บ้านคงหนาวมากเลยใช่ไหมหล่ะ เราไม่ค่อยหนาวเท่าไหร่กายนะแต่หนาวใจมากกว่า คิดถึงเธอมากเลยอะ ไม่มีใครอยู่เลยอะ แม้แต่กินข้าวยังกินคนเดียวเลย ก็อร่อยแปลกๆดีนะ เพราะทุกครั้งเราจะมีเธอกินข้าวเป็นเพื่อนอะมันก็เลยกินได้เยอะและอร่อยด้วยแต่นี้กินข้าวก็ไม่หมดกินยังงัยก็ไม่อร่อยเลยอะ อยากให้เธอกลับมาเร็วๆจังเลย คิดถึงมากๆเลย มะจังๆๆๆ

วันศุกร์ที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2553

อยู่ๆก็เหงาแฮะ

เป็นช่วงหยุดยาวพอดีเลยแต่ก็ต้องอยู่คนเดียวทุกที....รู้เปล่าเราก็เหงาเป็นเหมือนกันนะ เพื่อนก็ไปเที่ยวกับแฟนกันหมดเลย ช่วยไม่ได้เนอะคนเค้ามีแฟน.... ไม่เป็นไรชินแว้วๆๆ ความจิงเราก็อยากไปเที่ยวนะบ้านเธออะแต่ว่าตั้งแต่วันนั้นเราก็คงไม่กล้าที่จะไปเที่ยวบ้านเธอหรอก ..... ถ้าไปแล้วทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเราก็ไม่อยากไป....อยู่อย่างนี้ก็มีความสุขดีเนอะ